W pracach Zuzanny Grochowskiej materia jest nośnikiem ukrytych treści. W rzeźbie Życie ponad stan nie jest inaczej. Obiekt wykonany jest z trzech materiałów: gipsu, żywicy i marmuru. Każdy z nich nosi ładunek skojarzeń wywodzących się z tradycji oraz historii sztuki. Zuzanna stworzyła z nich całość, która jest oparta na uzupełnianiu się oraz kontraście. Gips bywa często postrzegany jako materiał mało szlachetny oraz podatny na zniszczenia. Jest trzonem pracy wtopionym w żywiczny fundament. Żywica, jako nowoczesny i plastyczny materiał rzeźbiarski w tej pracy przywodzi skojarzenia z cielesnością, doczesnością i tym co ulotne, syntetyczne. Mały obelisk, niemalże przykryty i znikający przy rozłożystej „upadającą” żywicznej formie, jest wykonany z białego marmuru. To kamień najbardziej szlachetny w sztuce rzeźbiarskiej, niosący ze sobą skojarzenia z kunsztem wielkich mistrzów. Marmurowy mały element dzięki swojej obłości doskonale wpasowuje się do zaciśniętej dłoni i powiela ideę obiektów nad którymi obecnie pracuje artystka – tzw. przenośnych rzeźb do ręki. Cała kompozycja prezentuje fizyczne wyobrażenie życia ponad stanem, które łączy się bezpośrednio z dobrami materialnymi: przywiązaniem do ich posiadania oraz statusu, jaki gwarantują one społecznie. Rzeźba jest przypomnieniem, iż materia potrafi prowadzić do zguby umysłu.
– Małgorzata Latos